Aklına geliyor her yalnızlığında her şarkıda geldiği gibi.Çıkıyorsun sokaklara ondan başka hiçbişey düşünmeden .İnsanlar , arabalar geçiyor etrafından ama farketmiyorsun bile.Sonra ayaklarım her zamanki yere götürüyor bedenimi . Eskiden hergün gittiğin sokağa , eski evine. Aklına geliyor ister istemez yaşanmışlıklar. Yakıyorsun sigaranı başlıyorsun düşünmeye...
Okuldan çıktıktan sonra hergün en az iki kere gittiğim o sokak. Belki cama çıkar yada annesi bakkala gönderirde bir kere daha görürüm diye. Halbuki okulda aynı sınıfta olduğum halde yetmiyor. Günün 24 saati geçse karşına otursa yorgunluktan uyuyana kadar izlerdim onu . Evinin karşındaki arsanın arkasında başlıyordum beklemeye . Ben onu göreyimde o beni görmesin diye saklanıyordum . Kimi zaman çıkıyordu o cama . Çocukluk işte öyle bi mutlu oluyordum ki başka hiçbişeyden bu kadar haz almıyordum. O gülüşü , saçları , hafif çekik gözleri . Öyle bi kazanmış ki aklıma aradan yıllar geçtiği halde denk geliyorsun bi yerde görüyorsun yıllar hiçbirşeyi değiştirmemiş içimde yine o his , o mutluluk hiç azalmıyor her geçen yılda onun evden uçup başkasıyla evlenmesine yaklaştıkça dahada artıyor.
Bir sigara daha yakıyorsun o çocukluğunun geçtiği sokakta yine o arsanın köşesinde o eve bakıyorsun boş boş . Ne zaman yolum düşse geçsem o sokaktan sürekli tekrarlanıyor bu anılar. Sanki hala o evde yaşıyorda birazdan ekmek almak için evden çıkıcak diye bekliyorsun bi an.
Sonra kendime geliyorum .Yüzümde hafif bir tebessüm oluşuyor gözümde bir damla yaş beliriyor. Gözümde biriken her damla yaş damlaya damlaya büyütüyor bu sevdayı. Göl oluyor baraj oluyor yüreğimde. Ama biliyorum ki bir gün olucak onun hayatına birisi giricek sonsuza dek alıcak onu içimden . Açıcak barajın kapaklarını yavaş yavaş tükenicek içimdeki sonu yok dediğim bu sevda yada beni tüketicek ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder